دید پیغامبر یکی جوقی اسیر

که همی بردند و ایشان در نفیر

دیدشان در بند آن آگاه شیر

می نظر کردند در وی زیر زیر

تا همی خایید هر یک از غضب

بر رسول صدق دندانها و لب

زهره نه با آن غضب که دم زنند

زانک در زنجیر قهر ده منند

می کشاندشان موکل سوی شهر

می برد از کافرستانشان به قهر

نه فدایی می ستاند نه زری

نه شفاعت می رسد از سروری

رحمت عالم همی گویند و او

عالمی را می برد حلق و گلو

با هزار انکار می رفتند راه

زیر لب طعنه زنان بر کار شاه

چاره ها کردیم و اینجا چاره نیست

خود دل این مرد کم از خاره نیست

ما هزاران مرد شیر الپ ارسلان

با دو سه عریان سست نیم جان

این چنین درمانده ایم از کژرویست

یا ز اخترهاست یا خود جادویست

بخت ما را بر درید آن بخت او

تخت ما شد سرنگون از تخت او

کار او از جادوی گر گشت زفت

جادوی کردیم ما هم چون نرفت